7 - Επείγοντα Περιστατικά ... Β' Οξέα

- Από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, αναζητώ τον σύντροφο της ζωής μου μέσα από ερωτικούς δρόμους, και αυτό με έχει οδηγήσει σε μία πορεία παθών και ηδονής που μ’ έχει κάνει κι έχω βάλει βαρίδια στα πόδια μου. --- Ωραία, ωραία. Όμως η ψυχή δεν το θέλει αυτό. Την αγάπη του Θεού θέλει. Ουσιαστικά τον Χριστό της … τον Θεό της ψάχνει. Απλώς τί γίνεται τώρα, επειδή είναι αλήθεια ότι μέσα σε όλα αυτά πάλι υπήρχε ένας «εαυτός», υπήρχε ένα «εγώ» μέσα μας, που κι αυτό ήθελε να φάει, και τράφηκε μέσα από αυτήν … εκμεταλλεύτηκε την αγαπητική σου διάθεση που είχες προς τον Θεό, και τόφαγε λίγο αυτό, κατάλαβες; Και τί γίνεται τώρα; Τώρα εκτίουμε τον κανόνα μας. Τώρα τί γίνεται; Αρχίζει το έξω μας να τσαλαπατιέται. Σε κάθε επίπεδο είναι κουρέλι. Εννοώ στα μάτια του εαυτού σου και του Θεού σου. Έτσι δεν είναι; Δεν έχεις να σηκώσεις κεφάλι. Αισθάνεσαι μολυσμένος, αιχμάλωτος, βαριά ναρκομανής, από το θέμα της σάρκας. - Έτσι είναι, αλλά θεωρώ ότι είναι θεόσταλτη αυτή η γυναίκα. Γιατί αυτή η σχέση με έκανε να γυρίσω στο Θεό, να θέλω να αποβάλλω τον παλιό μου κακό εαυτό, να αποβάλλω τα βαρίδιά μου, ένοιωσα ένα Δούναβη αγάπης. Αισθάνθηκα ότι υπάρχει επιτέλους ένας άνθρωπος στη ζωή που με αγαπάει. --- Ωραία. Τώρα αυτό δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει. Το πληροφορήθηκε η ψυχή, αισθάνεσαι, υπάρχει. Τώρα στο αισθητό για να μπαίνει κάποιο εμπόδιο, κάποιος λόγος υπάρχει. Δεν είναι δηλαδή λάθος αυτό που συμβαίνει, απλώς να μη το αιχμαλωτίσουμε σε επιθυμίες, να γίνεται έτσι, να γίνεται αλλιώς … Όπως προκύψει. Αυτό την σημάδεψε την ψυχούλα σου ξέρεις. - Μόνο ζητώ να γεμίσει έστω και μια σταγόνα πίστης η ψυχή μου, να πω στον Χριστό, «ας γίνει το θέλημά Σου και δος μου την δύναμη να το αντέξω». Αυτό θέλω. Δεν μπορώ ακόμη να το ζητήσω αυτό το πράγμα. --- Μα ήδη η καρδιά το λέει, το λέει η καρδιά. Από εκεί και πέρα είναι θέμα χρόνου. Ξέρεις δεν είναι στο χέρι μας. Τώρα ο Κύριος τα αναλαμβάνει. Εμείς αυτό που … Θυμάσαι την παραβολή του Ασώτου; Όταν ο Άσωτος πήρε την ουσία του Πατέρα, δεν πήρε περιουσία, πήρε την ουσία του Ίδιου του Πατέρα, και φεύγει σε ξένη χώρα, έχασε το σημείο αναφοράς του, έχασε τη πηγή δυνάμεώς του, πήρε δωρισμένη χάρη, αλλά δεν το εκτίμησε γιατί δεν ήταν δικό του αυτό, δεν κοπίασε γιαυτό. Κόπηκε ο ομφάλιος λώρος της αναφοράς στον Πατέρα, οπότε άρχισε να το σκορπάει, νομίζοντας ότι δεν θα το χάσει, κάποια στιγμή έφτασε στον πάτο. Εκείνη την στιγμή, το μόνο … το πρώτο που έκανε ήταν να εξομολογηθεί στον εαυτό του, μέσα στην καρδιά του: «τί κάνω; Τα έχω χάσει όλα. Και ήμουν στον Πατέρα. Θα γυρίσω πίσω και θα Του πω πλέον ότι δεν είμαι … δεν είμαι κάτι μπροστά Σου αλλά θέλω να ομολογήσω … να επιστρέψω δηλαδή στην πηγή μου, στην αγκαλιά του Θεού, στην δόξα του Θεού». Από εκεί ξεκίνησε. Τον Θεό πάλι να φανερώσει. Τον Πατέρα να φανερώσει. Κι έκανε αυτή την εξομολόγηση μέσα του. Και ξεκίνησε την πορεία της επιστροφής, αλλά επειδή όντως δεν είχε δυνάμεις … ο Πατέρας ήδη την άκουσε την εξομολόγησή του και πήγε και τον προϋπάντησε και τον έφερε στο σπίτι, όχι όμως σαν δούλο, αλλά πάλι σαν υιό, πάλι με το δαχτυλίδι της υιοθεσίας, με τη στολή της αφθαρσίας και το μόσχο τον σιτευτό. Δεν είναι στο χέρι μας τώρα. Στο χέρι μας είναι αυτό που καταθέτουμε στον Κύριο: «τώρα Κύριε θα πράξεις Εσύ, εγώ καταθέτω όλη μου την ύπαρξη, δεν υπάρχω πια, κάνε ότι θέλεις Εσύ». Έτσι; Αλλά με βαθιά ευγνωμοσύνη και με πολύ συντριβή, ότι όντως πονέσαμε το Πνεύμα του Θεού. Έτσι δεν είναι; Αλλά και από την άλλη, την άπειρή Του αγάπη που δεν … παρέβλεψε τελείως όλη μας την αδυναμία, και το μόνο που Τον νοιάζει είναι πώς θα μας επιστρέψει στο Σπίτι. Αλλά Αυτός θα το κάνει, δεν θα το κάνεις εσύ. Τώρα το θέμα είναι γιαυτή τη κοπέλα. Το θέμα της … δεν θέλω να το εκμεταλλευτεί καθόλου ο πονηρός, γιατί αυτό το πλάσμα την έστειλε ο Ουρανός για να σε ξελαμπικάρει και να σε στρέψει αλλού, όμως, αυτό δεν θέλω τώρα να βάλουμε κανένα δικό μας θέλημα. Ότι θα γίνει του Κυρίου. Αυτό χαράχτηκε μέσα σου, είναι το θηλυκό σου, είναι το θηλυκό σου, καταλαβαίνεις; Πρώτη φορά που το ενεργοποίησε η ψυχούλα του Θεού. Ναι, αυτό όμως δεν θα οικειοποιηθούμε. Είναι ένα δώρο. Είναι ένας άγγελος που τον έστειλε ο Ουρανός. Τώρα το τί θα γίνει στο αισθητό, ο Κύριος γνωρίζει. Δηλαδή, μη μπεις σε καμιά διαδικασία ανθρώπινη. Κάντε προσπάθειες, να έχετε κοινωνία, περισσότερο βαθιά, εσωτερική, αλλά μη βάλετε επιθυμίες … «πώς να γίνει; Τί να γίνει;» Ο Κύριος θα τα οδηγήσει όλα. Έτσι; Τί λες; Δεν θέλω να πληγωθείς άλλο. - Αυτό θέλω, αυτό θέλω, να αισθανθώ αυτή τη δύναμη να ζητήσω αυτό από τον Κύριο. --- Ήδη τόχεις πει βρε, ήδη τόχεις πει. Τώρα λίγο, η ψυχούλα σου θέλω, μια ανάπαυση λίγο να γίνουμε παιδιά βρε … να χαλαρώσουμε. Ήμασταν εκτός Σπιτιού, καταλαβαίνεις; Ήμασταν εκτός της αγκαλιάς του Θεού. Τώρα πρώτη φορά θα γίνουμε παιδάκι, πάλι, δικό Του παιδάκι. Δεν έχουμε καταξίωση να περιμένουμε κάτι για μας. Εκείνος να κάνει ότι θέλει. Μέσα όμως να βγαίνει ευγνωμοσύνη. Θέλω να σου βγαίνει ευγνωμοσύνη: «Χριστέ μου σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ για το δώρο!» Το ότι ήρθε η ώρα, η στιγμή, να το δεις … Γιατί ξέρεις και ο Άσωτος … το σημάδι του φωτός στη ψυχή του ήταν όταν πια είπε, «μα τί γίνεται; Εγώ χάνομαι!» Εκεί πλέον μπήκε το φως του Θεού στην καρδιά του. Όλα τα άλλα ήταν διαδικαστικά … το πώς θα επιστρέψει. Νομίζω ότι αυτό σε σένα έγινε. Μπήκε αυτή η συνειδητότητα, ότι όλο αυτό ήταν η ασωτία μας. Χαλάλι όλο, όσο φάγαμε. Μόνο μη πισωγυρίσεις: «αχ, γιατί τόκανα αυτό, γιατί …» Όλα, τα ομολογούμε όλα, δεν ήταν δικά μας, δεν ήταν της καρδιάς μας. Την πατήσαμε, ταυτιστήκαμε, σκορπίσαμε τον πλούτο μας … αλλά τώρα όμως όλα στον Κύριο. - Αυτό που με απασχολεί είναι ότι ακριβώς δεν θέλω να ξαναγυρίσω στον παλιό μου εαυτό, και επειδή θεώρησα ότι αυτά τα βαρίδια στα πόδια μου, μου τα έδιναν όλα αυτά τα πάθη μου, στον ερωτικό μου κόσμο, αυτή η κοπέλα είναι ασπίδα σαυτό … --- Ε, δεν είναι δώρο ότι σου ρούφηξε όλο το αγαπητικό σου; - Ναι, γι' αυτό ώρες-ώρες με πιάνει ένας τρόμος, μη χάσω αυτή την ασπίδα! --- Όχι δεν πρόκειται. Αφού ο Ουρανός την έδωσε. Αλλά ξέρεις όμως, αισθητά μας την έδωσε … άγγελος Θεού είναι επομένως. Είναι το αισθητό αυτό. Γιατί, εντάξει, δεν είμαστε εξαϋλωμένοι ώστε να εισπράξουμε κάτι … αλλά αυτό όμως δεν πρόκειται να χαθεί γιατί δεν είναι δικό σου, είναι του Ουρανού. Και πάλι στον Ουρανό έτσι … μην προσπαθείς να το οικειοποιηθείς αυτό, δεν είναι δικό σου. Τα του Ουρανού δεν τα οικειοποιούμαστε, μόνο τα χαιρόμαστε, μόνο κοινωνούμε μαζί τους. Σε παρακαλώ. Αυτό μη το δεις «γυναίκα». Δεν είναι γυναίκα. Αυτό είναι κάτι ουράνιο. Και το ουράνιο δεν μπορούμε να το οικειοποιηθούμε. Μην το πιέσεις αυτό … μην το πιέσεις, γιατί ξέρεις θα κάνουμε … θα το τραυματίσουμε το πλάσμα. Άστην, περνάει τη δική της νέκρωση. Ξέρει ο Θεός … - Αυτό που με έκανε να στραφώ στο Θεό, ήταν ότι αυτή η κοπέλα μπήκε πεντακάθαρη σ' αυτή τη σχέση, εγώ μπήκα βρώμικος. Και όταν το συνειδητοποίησα, είπα ότι για να μπω εγώ σ’ αυτή τη σχέση πρέπει να καθαρίσω. --- Έγινε και αισθητά αυτή η επιστροφή μας. Δεν ήταν μόνο νοητική. Δεν ήταν μόνο καρδιακή. Έγινε όλη μας η υπόσταση. Τώρα όλη μας η υπόσταση, ένα Θεό θα λατρεύσει, θα ‘μαστε ενοποιημένοι σ’ αυτό το δρόμο. Γιατί τόσο καιρό είμασταν διηρημένοι, σκόρπιοι. Η καρδιά ήταν αλλού, αλλά, το έξω ήτανε σκόρπιο. Τώρα όμως, όλη η υπόσταση, επιστρέφει διαλυμένη για να της ενώσει τα παζλ πάλι ο Κύριος και να κάνει το πλήρες, το πανέμορφο, το καινούριο πρόσωπο, που ο Κύριος θα φανερώσει … με πολύ ευγνωμοσύνη και με πολύ βαθειά αίσθηση. Πλέον, δεν θέλω να μπαίνει ένας ανθρώπινος φόβος, «αμάν μήπως κάνουμε κανένα λάθος». Όχι. Τώρα «Κύριε, Εσύ ενεργείς μέσα μου, όπως θέλεις Εσύ». Μη μπει μια διαδικασία ανθρώπινη. Άλλος ενεργεί πια. Εκείνος σ’ έχει αναλάβει. Πρέπει να το πιστέψει η ψυχούλα σου αυτό! Μόνο ευγνωμοσύνη θέλω μέσα από την ψυχούλα σου να βγαίνει, και με μια αίσθηση ότι πλέον είναι μέσα σου ο Θεός. Δεν είναι μακριά σου. Έτσι; Αυτό απόλυτη βεβαίωση. - Αισθάνομαι πολύ αμαρτωλός … --- Όχι, όχι. Δεν έχει πρόβλημα, δεν έχει πρόβλημα. Μόνο καλούμαστε τώρα όλη μας η υπόσταση Αυτόν να προσκυνά, Αυτόν να λατρεύει. Το έξω μας πια δεν έχει καμιά σημασία. Όλο να προσκυνά τον ζώντα Θεό μέσα στην καρδιά μας. Για να … για να χειραγωγήσει … για να γίνουμε διάφανοι. Ο Χριστός είναι μέσα, αλλά για να φανερωθεί κι απ' έξω μας, το έξω μας πλέον δεν θα ‘χει άλλη διαδρομή, πρέπει να ‘χει την ίδια διαδρομή με την έσω πορεία μας. Έτσι δεν είναι; Πλέον να γίνουμε διάφανοι. Το μέσα και το έξω να γίνει ένα. Να είναι όλα Χριστός. Να μην υπάρχει ο «εαυτός». Τί λες; - Συμφωνώ, συμφωνώ … στην πράξη φοβάμαι ότι … --- Μην το φοβάσαι. Δεν είναι στο χέρι σου … δεν είναι στο χέρι σου, Άλλος το ‘χει αναλάβει. Εμείς ομολογούμε μόνο τη δική μας αδυναμία και τη δική μας προαίρεση ότι θέλουμε μόνο το δικό Του το θέλημα να γίνεται κι όχι τίποτε δικό μας. Για να μη σου μπαίνουν και ανθρώπινες επιθυμίες και σκέψεις. Δεν υπάρχει καμιά σημασία. Ένας τα οδηγεί όλα τώρα: η αγάπη Του. Δεν είναι ανάσταση αυτή; - Είναι ανάσταση. --- Γιατί πορεία θανάτου είχες τόσα χρόνια. Δηλαδή καλοπερνούσες, νομίζεις; Ένα μαρτύριο ήταν. Αλλά όμως έτσι μπορεί κανείς να γευτεί ανάσταση. Το λένε στο Άγιον Όρος: «αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις». Ε; Αν γευτείς την ανάσταση από τώρα, τυχεράκια, δεν υπάρχει θάνατος μετά. Και έφερε έναν άγγελο που να τον δεις επί γης για να αισθανθείς την αγάπη του Θεού. Έτσι; Μέσα από αυτή την κοπέλα την αγάπη του Θεού θα βλέπουμε, δεν θα κολλάμε στο πρόσωπο όμως. Το πρόσωπο είναι αυτό που φανέρωσε ο Ουρανός. Το τί θα γίνει; Άστο σε παρακαλώ. Μη το εκβιάσουμε, γιατί όταν πάμε να το κάνουμε χώμα … το Πνεύμα δεν θα το κάνουμε χώμα. Τώρα, το χώμα θα το κάνουμε Πνεύμα. Προσοχή σ’ αυτό. Θέλει προσοχή - Κανένας άλλος άνθρωπος ποτέ στη ζωή μου … αυτό που ένοιωσα με αυτή τη κοπέλα ήτανε πραγματικά … αυτή η κεντρική ένωση, δεν έχω να θυμηθώ καμιά σαρκική επαφή μαζί της … --- Είδες, σου ρούφηξε όλες τις άλλες αγαπητικές καταστάσεις. είναι πολύ ερωτιάρικο πλάσμα. Έχει μια καρδιά! Τούρμπο είναι! Αυτό δεν είναι άνθρωπος, πίστεψέ με, δεν είναι ανθρώπινο. Μόνο καλείται όλο αυτό τώρα να γίνει … αυτό να παρακαλάμε τον Θεό, αυτό τώρα όλο να γίνει Πνεύμα, να μην σαρκωθεί, να μην το κάνουμε σάρκα. Έτσι …; Γιατί είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Ξέρεις πόσο επικίνδυνο. Ο πονηρός θέλει να τα φάει όλα. Ότι πιο ιερό να το φάει. Όχι. Αυτό τώρα να γίνει όλο δικό Του. Να γίνει Πνεύμα όλο. Καταλάβατε; Να μη μπει πάλι εαυτός. Να μη μπει ο εαυτός. Εδώ δεν υφίσταται εαυτός. Τώρα όλο στον Κύριο πάλι. Εκείνος ξέρει πώς θα το χειραγωγήσει. Άλλωστε στις μέρες μας τώρα δεν έχουμε μέρες. Και όχι συναναστροφές πολλές. Και δεν θα δίνουμε σημασία πλέον στις υποστάσεις μας. Τίποτα. Τώρα το καινούριο … το καινούριο πρόσωπο περιμένουμε. Ε, τώρα δηλαδή ακόμα υποστασιοποιούμε τα παλιά; Δηλαδή πάλι το αντίχριστο; Όχι! Ξουτ! Θάνατος! Κυνήγι! Βλέπεις πόσο επικίνδυνα είναι όλα; Αυτό το ένα Πνεύμα που η ψυχή είναι φορέας είναι σ’ όλους μας μέσα. Είναι αυτή η συγγένειά μας. Και τώρα καλείται η ψυχή, αυτό το δικό Του να ξυπνήσει, για να 'μαστε αιώνια μαζί. Ότι δεν ξυπνήσει όμως δεν θα πρόκειται να ξυπνήσει ποτέ! Καταλάβες; Γιαυτό και να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη γι' αυτό το ξύπνημά σου που έγινε. Είναι μεγάλο δώρο … Δεν γίνεται σε πολλούς. Το καταλαβαίνεις; Να το αισθάνεσαι. - Πραγματικά, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη, παλεύω με το «εγώ», παλεύω με τα βαρίδια μου. --- Δόξα τω Θεώ. Τα βαρίδια δεν είναι δικά σου. Την πάτησες τόσα χρόνια και τα φόρεσες. Τώρα θα τα ξεφορέσουμε. Λίγο να διακρίνουμε, τί ήταν το ξένο για να το αποτινάξει η ψυχή. Έτσι; Αυτό σε παρακαλώ. Δόξα τω Θεώ. - Μήπως τώρα η … είναι σε δύσκολη θέση αυτή και μήπως χρειάζεται βοήθεια. Νομίζει ότι επικοινωνεί με τον νεκρό πατέρα της … δεν θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου. --- Γιατί "νομίζει"; Εγώ αισθάνομαι ότι … επειδή η ψυχούλα της, είναι πεθαμένο πλάσμα αυτό … επειδή είναι πεθαμένο για τον κόσμο αυτό το πλάσμα, πιο πολύ επικοινωνεί με τους πεθαμένους παρά με τους ζωντανούς. Δεν έφυγε ο μπαμπάς της. Απλώς … ξέρεις μωρέ, δεν υπάρχει ο θάνατος στα μάτια του Θεού. Απλώς ανεβαίνει σε άλλη συχνότητα. Έτσι; Ε, αυτή επειδή … ήδη είχε ανέβει σ’ αυτή τη συχνότητα, πιο ωραία επικοινωνεί πάλι με κείνον, παρά με αυτό το χωματένιο το δικό μας. Μη τη φοβάσαι αυτή, είναι απίθανη. - Να μη μείνει εκεί και φύγει από μένα … --- Άστο! Μη το λες αυτό, μένα-σένα δεν έχει. Ο Ουρανός σου την έδωσε, ξέρει. Βέβαια θα υπήρχε ένας κίνδυνος, επειδή είσαι πολύ αγαπησιάρης, αν από την αρχή την είχες εδώ, θα κολλούσες σαν τη βδέλλα πάνω της. Και ο Θεός δεν μας θέλει κολλημένους τώρα. Ξέρεις τί δώρο σου ‘κανε βρε τυχεράκια; Για να γυρίσει η ψυχή στη συνειδητότητά της. Δες πως την οδήγησε ο Ουρανός. Άμα έμπαινες στη σχέση έτσι, δεν θα γινόταν τίποτα. Θα πρόσθετες βρώμα και στη κοπέλα κι όχι εσύ να γίνεις πνεύμα. Ενώ τώρα τί γίνεται; Από το πολύ ρούφηγμα που σε έφαγε το πνεύμα της, τώρα σε κάνει κι εσένα … σε πνευματοποιεί. Ε, δεν είσαι τυχεράκιας; Το τζόκερ της Ευρώπης έτυχες! Μεγάλη τιμή. Μόνο δεν θα το οδηγείς εσύ αυτό. Καλά; Άστο όλο στον Ουρανό πια. Ξέρεις, μόλις μπει λίγο το «εγώ» εδώ, δίνουμε τροφή στον άλλον. Όχι, αυτήν την υπόθεση θα την … όχι «θα», την έχει αναλάβει όλη η αγκαλιά του Θεού. Δόξα τω Θεώ. Η Παναγία να μας φυλάει.